Gelukkig Nieuwjaar
Oliebollen
Omdat wij op Oudejaarsdag altijd een verjaardag te vieren hadden, als kind was ik het al gewend omdat mijn zus jarig is op die dag, hadden wij vanouds de gewoonte om oliebollen te bakken de avond van tevoren. Vorig jaar had ik daar geen zin in, maar dit keer leek het me wel leuk. Dus ik heb heerlijke echte Hollandse oliebollen gebakken. De primeur was voor Sinco en ook de Hollandse buren heb ik verrast met een paar eerstelingen, wat ze zeer waardeerden.
Jan en Annette zijn momenteel niet op de basis, die missen we wel, maar gelukkig zijn er genoeg anderen die de traditionele lekkernij konden waarderen.
Roelie aan het oliebollen-bakken
Verjaardag Sinco
Om te beginnen willen we iedereen die een berichtje of e-card heeft gestuurd heel hartelijk bedanken! De eerste mailtjes met felicitatie kwamen vorige week al binnen, maar op de dag zelf, vooral toen het bij ons al 1 januari was, maar bij jullie nog de 31e december, was het leuk om achter de computer te zitten om nog heel wat mailtjes binnen te zien komen.
Het betekende heel veel voor Sinco!
Het is echt anders dan wanneer je gewoon in Nederland bent en je kinderen om je heen hebt. Gelukkig hebben we met hen via Skype ook nog gecommuniceerd.
Ik had uit Nederland een flesje aftershave van een goed merk voor Sinco meegenomen, waar hij ook heel blij mee was. Verder hebben we het eenvoudig gehouden, wel zijn we er ’s morgens samen tussen uit gegaan naar Kimbe. Helaas was het een tamelijk regenachtige en bewolkte dag, dus lekker zwemmen in Liamo, wat eigenlijk het plan was, hebben we maar laten schieten. We hebben in Kimbe een paar boodschappen gedaan in het” Kimbe Bay Hotel” een lunch genomen en toen weer terug naar huis. Heen en terug hebben we een paar lifters van onze basis meegenomen.
We hebben verder geen verjaardagsfeestje gehouden of zo, er kwamen een paar leerlingen feliciteren en ’s avonds hadden we onze buren Martin en Tineke op de koffie gevraagd.
Dat was heel gezellig, ik had een lekkere vruchtenvlaai gemaakt, daar prijkten met veel moeite om ze erop te zetten, twee kaarsjes, met de 5 en de 9! Op naar de 60!
 . 
Overigens heb ik voor in de avond een aantal mensen die hier een speciaal plaatsje in ons hart innemen, een schaaltje oliebollen gebracht, sommige met een setje kleine Delfts blauwe klompjes (van Xenos!). Uiteraard was dat wel een succes.
Oud en Nieuw
Toen het hier 12 uur geweest was zijn we naar buiten gegaan en ontmoetten daar vele collega-zendelingen en hun kinderen. Er werden pogingen gedaan om hard te knallen. Een paar jongens van een Papua-gezin dat op ons terrein woont, hadden een hele constructie gemaakt van dikke holle bamboe stokken, waar ze op de een op andere manier met kerosine knallen uit te voorschijn wisten te krijgen. Het was wel grappig, toch ook wel weer een beetje riskant dat wij als christenen dit achteloos doen, terwijl we in een gemeenschap zitten waar men nog echt bang is voor boze geesten en waar het bijgeloof nog springlevend is. Wat voor signaal geef je af (zonder er bij na te denken)?
Een tijdopname (het lijkt licht maar was aardedonker)
Achteraan de kanonnen van bamboe.
"Moses" (zoon van James met zijn "kanon"
Natuurlijk waren er ook de beroemde sterretjes.
Over de weg langs ons terrein renden af en toe groepjes Papua kinderen voorbij, die ook veel lawaai produceerden. Ik kon in donker niet zien waarmee. En ook vanuit de nabijgelegen dorpjes hoorden we allerlei lawaai.
Ergens op het terrein was een klein kampvuurtje gemaakt waar diverse mensen met tuinstoeltjes in een grote kring omheen zaten. We werden hartelijk uitgenodigd er bij te komen zitten, wat we dan ook graag deden. Het was heel gezellig. Er gingen nog wat lekkernijen rond, o.a. oliebollen van Tineke.
Roelie in de kring
 . 
Tineke gaat rond met een schaal heerlijke oliebollen.
 
Het was een prachtige nacht. Volle maan en een super aangename temperatuur.
Toen we tenslotte allemaal naar ons eigen huisje gingen hebben Sinco en ik nog een poosje achter de computer gezeten om het feest mee te maken van de inkomende felicitaties.
Nieuwjaarsmorgen hebben we het natuurlijk rustig aan gedaan en nu vieren we nog even vakantie.
In de bibliotheek waar ik deze week ook een ochtend wat gewerkt heb, kwam ik een paar boeken bezig over Buffalo Bill. Bekende naam, maar wist ik dat het een echte persoon uit de Amerikaanse geschiedenis was? Omdat ik weet dat Sinco gek is op Western verhalen en films heb ik een paar van die boeken meegenomen. Dat was een schot in de roos. Af en toe geeft hij even lekker toe aan de ontspanning en doet hij tevens weer kennis op van de veelbewogen Amerikaanse geschiedenis.
Weer een grote vis
Op een ochtend deze week, terwijl ik nog lekker lag te dromen werd ik “wreed” gestoord. Sinco riep: “Roelie, kom eens kijken wat Judith voor je heeft!”
Met nog duffe ogen kwam ik de slaapkamer uit en zag een enorme vis! Een prachtige oranje, met ogen zo groot als koeienogen! Geweldig wat een knaap! Die kwam regelrecht uit de oceaan! Verser kan dus niet.
 . 
Voorbereidingen
Intussen is Sinco ook weer bezig met het voorbereiden van lessen voor school. Voor de Bijbellessen staat de Islam op het programma. Daar maakt hij nu studie van. Hij wacht nog op een combinatie van leesboeken over de Islam met veel achtergrond informatie om in de les te gebruiken, die hij heeft besteld bij Amazon.com. De Islam, een beweging die we denk ik teveel onderschatten.
Met je nieuwe schoenen op de foto
Soms vragen omwonenden, waar Sinco wel eens een babbeltje mee heeft, of hij een foto van hun gezin wil maken. Nu was er iemand die een foto van zichzelf wilde hebben met zijn nieuwe schoenen aan: apetrots! Het zijn de kleine dingen die het doen!
Links Robert met zijn nieuwe broek en nieuwe schoenen.
Rechts zijn vrouw en in het midden zijn dochters en kleinkinderen.
En wat eten we vandaag met het hele gezin?
Kip.... Dwz ditmaal de darmen van de kip. |
.
... terug naar boven!
